Yazmaya başladığım günden beri, sık sık çevremden benzer türde enerjiler alıyorum. Nazik beğeni ve takdirlerinin yanı sıra, gözlerinde küçük soru işaretlerine şahit oluyorum. Ben neden bu iş için bu kadar heyecan duyuyorum? Ne de olsa dünyayı kurtarmıyorum:)

Yaş aldığımı daha çok hissettiğim şu dönemde, tam da bunun farkına vardım aslında. Küçük olanların bize ait olmasına o kadar alışmışız ki, büyük olanlara ulaşırken aslında tüm bu küçük şeylerin bize birer vesile olduğunu gözden kaçırır hale gelmişiz.

Elbette yazılarımı keyifle okuyan, koskoca hayat tecrübelerine sahip kişilere nutuk niyetinde değil bu cümleler. Kendimi ifade edebildikçe mutlu olanlardanım sadece:)

Dün sizin için bu tarifi hazırlarken de, kimilerine ilginç gelebilecek bir heyecan vardı üzerimde. Genel olarak doğal bir akış içinde çalışıyor oluyorum. Bu doğallık ekmeklerde daha çok gösteriyor kendini. Daha önceden hazırlanmış bir kurgu, bir kompozisyon olmuyor. Yani en çok ihtiyacımız olan şeyi yapıyoruz, kendimizi özgür bırakıyoruz…

Bu ekmek için birçok araştırma yaptım. Ancak tarihine ait ayrıntılı bilgilere ne yazık ki rastlayamadım. Güney Fransa’ya ait ve yine aynı yörenin otları ile zenginleştirilen bir hamur olduğunu biliyoruz. Yine aynı bölgede ‘Herbes de Provence’ adını verdikleri baharat karışımını hamuru zenginleştirmek için kullanıyorlarmış. Bu karışım ise, kekik, lavanta, biberiye, fesleğen, rezene ve geyikotu ile hazırlanıyormuş. Yeni yıla girerken evleri süslemek için, özel kancalara asılarak saklanıyorlarmış. Yine o gece aile sofralarında paylaşıyor olurlarmış.

Büyük bir yaprak şeklinde şekillendiriliyor ve üzerine açılan kafes şeklinde kesikler sayesinde asılarak saklanıyor. Günlük hayatta da aynı şekilde satışa sunuluyor.

Pazar sabahı mutfağınızdan gelecek olan kokular için bile denemeye değer…

Malzemeler:

Maya için;

1 tsp toz şeker

½ cup ılık su

2 tsp kuru maya

½ cup un

Hamur için;

Maya karışımının tamamı

¼ cup zeytinyağı

2/3 cup su

3 cup un

1 ¼ tsp tuz

2 dal biberiye

İçi için;

3 adet kapya biber (közlenmiş)

Üzeri için;

1 yumurta beyaz

Zeytinyağı

Biberiye

Tuz

Hazırlanışı:

Maya için gerekli tüm malzemeleri orta boy bir kabın içinde, pürüzsüz bir hale gelinceye kadar karıştırın. Üzerini streç film ile kaplayıp, ılık bir yerde 1 saat mayalanmaya bırakın.

Hamur için gerekli olan tüm malzemeyi yoğurma kabına alın. Ortasını açarak kabarmış olan mayanın tamamını ekleyin. Malzemelerin çeşidine göre un ihtiyacı artabilir. Çok sert olmayan ancak ele yapışmayacak bir hamur elde edene kadar un eklemeye devam edebilirsiniz. Hamur toparlandıktan sonra 3 dakika daha yoğurmaya devam edin. Hafifçe yağlanmış bir kapta, üzeri kapalı şekilde 1,5 saat mayalanmaya bırakın.

Mayalanan hamuru 1,5 cm kalınlığında, büyük bir daire şeklinde açın. Hamurun sizin tarafınızda kalan yarısına, keskin bir bıçak yardımı ile 2 cm aralıklarla dik kesikler atın. Diğer tarafta kalan kesilmemiş kısmına ise, közleyip soğutmuş olduğunuz biberleri yayarak yerleştirin. Dilerseniz bu aşamada da tuz-karabiber kullanarak lezzetlendirebilirsiniz.

Sizin tarafınızda kalan kafes şeklindeki kısmı, biberleri döşediğiniz diğer tarafın üzerine kapatın. Kenarlarını parmaklarınızla bastırarak yapıştırın.

Üzerine bolca zeytinyağı gezdirin. Daha sonra bir fırça yardımı ile, ince bir tabaka halinde yumurta beyazını sürün. Dalından ayırdığınız biberiye yapraklarını serpin ve iyice yapışması için elinizle hafifçe bastırın. Ilık bir yerde 30 dk. daha mayalanmaya bırakın.

220 derece ısıtılmış fırında 20 dakika, üzeri kızarana kadar pişirin. Fırından çıktıktan sonra üzerini temiz bir mutfak bezi ile örterek 10 dakika kadar dinlendirin.

Bilgi:

Reçetelerde kullandığım ‘cup’ ve ‘kaşık’ ölçülerinin gram karşılığında değerlerine internetten rahatça ulaşabilirsiniz. Ancak bu tür ölçü malzemeleri mutfak  malzemesi satan birçok yerde satılıyor ve işinizi çok kolaylaştırıyor.