Gelelim asıl ve en asil konuya… Maya…

Bu blog haricinde, bugüne kadar onlarca yazı yazdım. Hiçbiri birazdan okuyacağınız yazı kadar zorlamadı beni. Merakıma yenik düşüp o kadar çok okudum ki, toparlamak çok zor oldu. Her türlü kaynaktan, yüzlerce bilgi var kafamın içinde. Ancak sizi sıkmadan ve yormadan yazmanın yollarını arayacağım.

Diğer yazılarımın da çoğunda gördüğünüz gibi iştah konusunda pek sıkıntı yaşamıyorum:) dolayısı ile kendi ekmeğimi yapma hikayem 10 sene öncesine kadar dayanıyor. Babamın eve getirdiği bir ekmek yapma makinesi ile öğrenmeye başladım. Dokunmadığım halde mayanın yarattığı dokuya, kokuya daha o zamanlarda aşık olmuştum. Daha fazla merak edince makineyi bir kenara bırakıp dokunmak istedim. İşte bundan sonrasını kelimelerle ifade etmem çok zor…

Mayanın keşfi ile ilgili en enteresan ayrıntı, mikroskopun icadı ile ortaya çıkmasıdır. Böyle bir bakterinin varlığı ispat edilmiş ancak bunu kullanabilmek için gereken çalışmaları, hepimizin tanıdığı meşhur ‘Louis PASTEUR’ gerçekleştirmiştir

Ekmeğe benzer çeşitli tahıl bulamaçlarının keşfi 5000 yıl öncesine kadar dayanır. Başlıkta gördüğünüz, eğlenceli o iki kelime ekmeğe bu yıllarda verilen isimlerdir. Pan Poh ve Pov… Eski Mısırlılar ve ardından İbraniler, odun ateşi üzerinde peksimet üreterek tarihe geçseler bile, Romalılar meşaleyi ellerinden almıştır. Milattan 30 yıl önce Roma’da tam tamına 329 ekmek fırını inşa edilmesi bunun en büyük kanıtıdır.

Bana masal gibi gelen bu hikayenin kısa bir bölümünü sizlerle paylaşmak istedim. Mayanın farklı kullanım şekillerini, içime sinen reçeteleri ve bilgileri heyecanla aktarmaya devam edeceğim.

Kendinizi biraz olsun keyifsiz hissettiğinizde, denemek isteyeceğiniz en basit tarif için maya ile iletişime geçin. Hamura dokunarak geçireceğiniz her saniyenin size pozitif enerji olarak geri döneceğinin garantisini verebilirim. Kim doğanın yarattığı bu eşsiz mucize karşısında kayıtsız kalabilir ki?…